Η προχθεσινή μέρα (Παρασκευή 29 Οκτωβρίου) ήταν πολύ σημαντική για το κερκυραϊκό ποδόσφαιρο, καθώς οι αρχαιρεσίες που πραγματοποιήθηκαν στο Δημοτικό θέατρο άλλαξαν την… σελίδα του, μετά από τριάντα ολόκληρα χρόνια!
Στην νέα Διοίκηση της Ένωσης, υπάρχει πλέον νέο… αίμα, υπάρχουν νέες απόψεις και πολλά νέα πρόσωπα (οι 8 στους 11) πού όπως φαίνεται είναι αποφασισμένα να δουλέψουν σκληρά αλλά και να διορθώσουν (ή και να σβήσουν) τις …πληγές και τα «κακώς κείμενα» που δημιούργησε και άφησε ως κληρονομιά το προηγούμενο Δ.Σ.
Στην… κεφαλή της Ένωσης, βρίσκεται πλέον ο Γιάννης Βλαχόπουλος, ένας έμπειρος παράγοντας ,με πρότερη θητεία στα Διοικητικά της διοργανώτριας Αρχής, καθώς την τετραετία 2012-2016 διατέλεσε στέλεχος της παράταξης «Ανατροπή», η οποία είχε αντιπολιτευθεί με δυναμισμό την Διοίκηση των Ανδρέα Προβατά και Παναγιώτη Ποζίδη, έχοντας για «συνοδοιπόρους» τον αείμνηστο Στέφανο Γιούργα και τους Νίκο Μπαλή, Σπύρο Λούβρο και Κώστα Ρούσσινο.
Το CORFU CORNER.GR παραθέτει ένα σύντομο… who is who του νέου Προέδρου της ΕΠΣΚ, Γιάννη Βλαχόπουλου, ο οποίος μαζί με τους συνεργάτες του θα θελήσουν καθ΄ όλη την διάρκεια της 4ετούς θητείας τους να επαναφέρουν το ταλανισμένο κερκυραϊκό ποδόσφαιρο σε υγιή επίπεδα:
Γεννήθηκε στα Δραγωτινά Λευκίμμης και . είναι παντρεμένος έχοντας 3 παιδιά. Από μικρή ηλικία πήγε στην Αθήνα για σπουδές. Εκεί, έχοντας μέσα του το… μικρόβιο του ποδοσφαίρου, παράλληλα με τις σπουδές του έπαιξε μπάλα στον Ηρακλή Αθηνών. Είναι απόφοιτος ΤΕΙ, ενώ έχει εργαστεί ως τεχνικός υπάλληλος στην εταιρία πληροφοριακών συστημάτων της ΙΝΤΡΑΚΟΜ, επί 20 και πλέον χρόνια.
«Βιοποριστικοί» λόγοι, αλλά και σπουδές, με ανάγκασαν να εγκαταλείψω το ποδόσφαιρο. Μια παραλίγο μεταγραφή στον Εθνικό Αστέρα Καισαριανής, ομάδα Β Εθνικής τότε, που ποτέ δεν έγινε, η απογοήτευση της εφηβικής ηλικίας, αλλά και όλα τα παραπάνω, ήταν τα αίτια της μη παραπάνω εξέλιξης μου στο ποδόσφαιρο», μας ανέφερε χαρακτηριστικά .
Για να συμπληρώσει στην συνέχεια: «Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι έπρεπε να πάρω 3 λεωφορεία για να πάω στην προπόνηση. Ήταν σκληρές οι συνθήκες για να παίξεις ποδόσφαιρο τότε. Δεν είχαμε παπούτσια να αγοράσουμε. Δούλευα μια βδομάδα για να πάρω ένα ζευγάρι παπούτσια. Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει άρδην. Όχι μόνο τους αγοράζει η ομάδα παπούτσια και ρούχα, αλλά παρακαλάς να παίξουν και άλλα πολλά»...
Ποια είναι η άποψη του κ. Βλαχόπουλου για το λαοφιλές άθλημα; «Το ποδόσφαιρο είναι Ο ΒΑΣΙΛΙΆΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ. Πρέπει να το αγαπάς! Πρέπει να έχεις τρέλα με το ποδόσφαιρο για να παίξεις. Πρέπει να κάνεις θυσίες για να παίξεις σε υψηλό επίπεδο. Εμένα δεν μου έδιναν ούτε τα εισιτήρια για τα λεωφορεία, 10 δραχμές τότε…..
Ποδοσφαιρικός μου πατέρας ήταν και είναι ο αδελφός μου, ο Σπύρος Βλαχόπουλος. Αυτός με κουβαλούσε στα γήπεδα, μεγάλος παίκτης της εποχής, του Παλευκιμμαϊκού.. Όσο και να σας φαίνεται παράξενο, τα ποδοσφαιρικά μου ινδάλματα, ήταν ο Λιουμπας ο Μιχάλης, ο Μπιλιλας το Τσιτικό,, ο Σπύρος Μηλιός, ο Τσακολας και άλλοι πολλοί…..
Θυμάμαι, με απέραντη νοσταλγία, παιγνίδι ΑΠΟΛ – Διαγόρας με 5000 κόσμο.. Τρομαχτικό για τη εποχή»!
Πώς, όμως, προέκυψε η ενασχόλησή του με το… παραγοντιλίκι; «Στα διοικητικά του ποδοσφαίρου με μύησε ο αείμνηστος, Σπύρος Ράντος, μεγάλος παράγοντας της Λευκίμμης και του Κεραυνού Δραγωτινων για πολλά χρόνια. Δυστυχώς έφυγε γρήγορα και άδικα. Λίγες μέρες πριν φύγει, μιλάγαμε για μεταγραφές που έπρεπε να κάνουμε. Μεγάλη απώλεια για μένα προσωπικά! Το 2004 επέστρεψα στην Κέρκυρα και μαζί με τον αδελφό μου, ασχοληθήκαμε και ενεργοποιήσαμε, μαζί και με άλλους παράγοντες, τον Κεραυνό Δραγωτινών. Ένα μικρό ταπεινό σωματείο, πού γεννήθηκε το 1974.
Συγχρόνως, ασχολήθηκα και με τα διοικητικά του ποδοσφαίρου, σε επίπεδο ΕΠΣΚ. Υπήρξα ιδρυτικό μέλος της ποδοσφαιρικής κίνησης «ΑΝΑΤΡΟΠΗ». Από τότε αντιπολιτεύτηκα την απελθούσα διοίκηση της Ένωσης.
Κορυφαία στιγμή, η γνωριμία μου με τον Άκη Γιούργα. Μεγάλο Σχολείο! Ο άνθρωπος με την πιό μεγάλη τρέλα για το ποδόσφαιρο! Είμασταν μαζί στο ΔΣ της ΕΠΣΚ. Μετά τα Δ.Σ, πηγαίναμε για ένα κρασί και μας έλεγε φοβερές ιστορίες από τα παλιά. Βιβλίο!
Ήμουν μέλος του Συμβουλίου της ΕΠΣΚ από το 2012 έως το 2016.
Αρνητική στιγμή, η συνεργασία μου με τον Κώστα Ρούσινο. Με τον συγκεκριμένο κύριο, δεν είχα πάρα μόνο μία διαφορά.
Εγώ μίλαγα για ποδόσφαιρο και αυτός για το κόμμα του. Μια εμμονή που έγινε μίσος και εμπάθεια. Παράδειγμα, το σχόλιο που έκανε στο fb μετά την εκλογή μου. Τέτοιος ήταν πάντα. Μικρούτσικος! Γνωρίζω ότι δεν θα μού συγχωρέσει ποτέ ότι έγινα Πρόεδρος».
Επιμέλεια: ΕΛΙΝΑ ΝΕΡΗ
