Πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, ο Σπύρος Γιαννιώτης είχε αφήσει να… αιωρείται ότι πιθανόν αυτή είναι η τελευταία Ολυμπιάδα στην οποία λαμβάνει μέρος. Ωστόσο, η απώλεια του μεταλλίου την περασμένη Παρασκευή, κυριολεκτικά στο… νήμα, στην κούρσα των 10 χλμ. ανοικτής θάλασσας, μάλλον τον οδηγεί στην… αναθεώρηση των προθέσεών του!
Αυτό τουλάχιστον άφησε να εννοηθεί στις δηλώσεις του μετά τον αγώνα, στις οποίες επεσήμανε ότι η αγάπη και η στήριξη που έχει από όλους τους Έλληνες, τού δίνουν τη δύναμη να συνεχίσει
Ας δούμε τι είπε ο Κερκυραίος πρωταθλητής στους Έλληνες δημοσιογράφους που βρέθηκαν στη βρετανική πρωτεύουσα:
– Σπύρο, πες μας γηια τον αγώνα. Δεν ήρθε το αποτέλεσμα που περίμενες, έτσι δεν είναι;
«Ο Θεός και η ψυχή μου ξέρουν τι έχω τραβήξει φέτος, από προπόνηση, κούραση, ταλαιπωρία. Αλλά έτσι είναι ο αθλητισμός. Άσχετα που εγώ τον τελευταίο χρόνο κοιμόμουν και ξυπνούσα ονειρευόμενος μια θέση στο βάθρο και πιστεύοντας ότι είναι μέσα στις δυνατότητές μου, όπως φάνηκε και στον αγώνα. Το έχω πάρει λίγο βαρέως, αλλά, όπως είπα, έτσι είναι ο αθλητισμός. Σήμερα είμαι έτσι, αύριο θα προσπαθήσω λίγο καλύτερα. Θα δω τί λάθη έκανα, τί δεν έκανα. Είναι και θέμα ημέρας και τύχης».
– Σε είδαμε ότι δάκρυσες λίγο μετά τον τερματισμό…
«Δεν το έχω κάνει πολλές φορές στη ζωή μου. Είναι λίγο εγωιστικό να δακρύζεις, να κλαις και να στεναχωριέσαι για τον αθλητισμό, αλλά είναι η αγάπη μου, το είναι μου. Βρέθηκα τόσο κοντά στον στόχο μου, αλλά τόσο μακριά πλέον, γιατί τέσσερα χρόνια είναι πολύ μακριά. Αν συνεχίσω, που θέλω να πιστεύω ότι θα μπορέσω να συνεχίσω».
– Την κούρσα πώς την έζησες;
«Δικαιολογίες δεν υπάρχουν. Ήμουν αυτό που έπρεπε να είμαι, το 100%. Αλλά είναι ένας μαραθώνιος, μία ώρα και πενήντα λεπτά, οπότε πολλά μπορούν να συμβούν, όπως και συνέβησαν. Εγώ αυτό που έπρεπε να δώσω το έδωσα. Ο Μελούλι ήταν πάρα πολύ καλός, στον 4ο με 5ο γύρο, περίπου στα 6,5 χλμ. ανέβασε πάρα πολύ τον ρυθμό. Έσπασε το γκρουπ, μείναμε τέσσερεις μπροστά και τρεις πίσω. Εγώ ρίσκαρα κάποια στιγμή και προσπάθησα να τον φτάσω. Ήταν ένα λαθάκι μου αυτό, εντός εισαγωγικών, γιατί είναι μέσα στο παιχνίδι. Και στο τελευταίο σπριντ δεν είχα να δώσω. Από την κούρσα μου είμαι ευχαριστημένος ως κούρσα, δεν είμαι ευχαριστημένος από το αποτέλεσμα».
– Τι έχεις να πεις σε όλο αυτό τον κόσμο που σε στηρίζει;
«Με συγκινεί που άνθρωποι που δεν γνωριζόμαστε με στηρίζουν. Εγώ κολύμπησα και για αυτούς, έκανα τη διάκρισή μου, αλλά ήθελα και κάτι παραπάνω. Γι’ αυτό μου βγήκε όλη αυτή η πίεση. Μου δίνουν δύναμη να συνεχίσω. Είμαι 32, είμαι μεγάλος, αλλά εγώ νιώθω μικρός. Να δούμε τι θα πει και το σώμα μου».
– Οι δικοί σου άνθρωποι τι σου είπαν;
«Μου είπαν “δεν πειράζει”. Εννοείται πως προσπαθούν κι αυτοί να με στηρίξουν και να με παρηγορήσουν, εντός εισαγωγικών. Μπορώ να πω ότι απογοήτευσα τον ίδιο μου τοβ εαυτό, σεβόμενος φυσικά την 4η θέση στην Ολυμπιάδα, που είναι τεράστια διάκριση».
