Γερμανία καλεί Ασπιώτη!

          Συνέντευξη του διεθνή βολεϊμπολίστα, Αναστάσιου Ασπιώτη,
          στο Studio 1 87,6 κα την Ματούλα Ανδριώτη

Διαπρέπει με τα χρώματα της εθνικής ομάδας βόλεϊ και ετοιμάζει τις βαλίτσες του για Γερμανία. Ο Αναστάσιος Ασπιώτης, γεννημένος 19-3-1991 με ύψος 2.01μ., μίλησε στη Ματούλα Ανδριώτη και το Studio1 87,6 για την σημαντική μεταγραφή του, τις δυσκολίες του αθλήματος και τους στόχους του.

– Να ξεκινήσουμε με την ΕΑ Πατρών, εκεί πέρασες δύσκολα;
«Ναι, είμαι στην ομάδα αυτή 5 χρόνια τώρα, ξεκίνησα με αυτήν την ομάδα από τα παιδικοεφηικά και κατέληξα στην ανδρική ομάδα. Είναι η ομάδα η οποία με ανέδειξε, με έστειλε στην εθνική και της χρωστάω πολλά».

– Πάντως ήταν δύσκολα τα πράγματα τον τελευταίο καιρό αν και πέρασαν όλα τα αθλήματα κρίση μεγάλη. Απλά εσείς το καταλάβατε ακόμη περισσότερο.
«Σίγουρα, αν κοιτάξουμε τα πράγματα, μέχρι και το ποδόσφαιρο περνάει κρίση αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα. Ήταν μια πάρα πολύ δύσκολη χρονιά για την ΕΑΠ φέτος και δεν καταφέραμε να μείνουμε κατηγορία».

– Εσύ όμως κατάφερες να κάνεις το μεγάλο άλμα και να συμφωνήσεις με την πρωταθλήτρια Γερμανίας. Πως ήρθε αυτή η πρόταση;
«Είχα μια πολύ καλή χρονιά και έτσι είδαν κι αυτοί κάποιους αγώνες τους οποίους έκανα και έτσι ήρθε η πρόταση».

– Γνωρίζεις φαντάζομαι, καθώς υπάρχουν κερκυραίοι που αγωνίζονται σε άλλα αθλήματα στην Γερμανία (π.χ. Βασιλάκης – χαντμπολ), ότι είναι άκρως ανταγωνιστικό το γερμανικό πρωτάθλημα.
«Σίγουρα η ομάδα εκεί είναι πρωταθλήτρια Γερμανία τα τελευταία 5 χρόνια και έχει αναδειχτεί. Έχει πάρει και champions league».

– Πως λέγεται η ομάδα;
«Λέγεται Φριντριρισχάφεν».

– Πω πω! Άντε να το πεις αυτό το όνομα.

(γέλια) «Πλέον έχω σαν στόχο να φτάσω σε ένα υψηλό επίπεδο. Πηγαίνω σαν δεύτερος για αγώνες και στόχος μου είναι να γίνει πρώτος για αγώνες και να φτάσω ακόμη ψηλότερα».

– Σε ψηφοφορία που έγινε πέρυσι είχες αναδειχτεί καλύτερος αθλητής στην ηλικία κάτω των 21 ετών. Πως είχες δει αυτό το αποτέλεσμα;
«Αυτά είναι καλό καμιά φορά να μην τα κοιτάς γιατί το παίρνεις και λίγο πάνω σου, αλλά με πολύ δουλειά πιστεύω ότι μπορείς να τα καταφέρεις όλα».

– Ο υπέρτατος στόχος όλων των αθλητών, η εθνική ομάδα αποτέλεσε σημαντική διάκριση, σε συγκίνησε;
«Είναι δύο χρόνια στην εθνική ανδρών και σίγουρα για κάποιον αθλητή το να φοράει το εθνόσημο είναι υπερηφάνεια γι αυτόν. Σίγουρα μπορείς να αναδειχτείς μέσω της εθνικής ομάδας και είναι τέλειο συναίσθημα να ακούς τον εθνικό ύμνο πριν από τον αγώνα».

– Παρακολουθείς τι γίνεται με το βόλεϊ στην Κέρκυρα; Έχεις επαφές με τους ανθρώπους εδώ;
«Σίγουρα παρακολουθώ τι γίνεται στην Κέρκυρα, ωστόσο εκεί ξεκίνησα ως χόμπι και όχι επαγγελματικά».

– Είδες που κατέληξες τελικά; (γέλια)
(γέλια) «Ακριβώς»!

– Το βόλεϊ στο νησί δεν είναι τόσο διαδεδομένο όσο άλλα, όμως στην Αθήνα αλλά και την Πάτρα, αγριεύουν τα πράγματα μεταξύ των φιλάθλων στους αγώνες.
«Δεν είναι τόσο διαδεδομένο όσο το μπάσκετ και το ποδόσφαιρο, ωστόσο σε σημαντικούς αγώνες μεγάλων ομάδων έχει αρκετούς φιλάθλους».

– Είναι δύσκολο άθλημα; Δεδομένου ότι είναι από τα λίγα αθλήματα που δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου επαφή με τον αντίπαλο;
«Ακριβώς. Είναι δύσκολο γιατί όταν χτυπάς τη μπάλα και η μπάλα πηγαίνει με 100 ή 120χλμ και πρέπει να βγάλεις άμυνα, πρέπει να αντιδράσεις πολύ γρήγορα. Χρειάζεται γρήγορα αντανακλαστικά και γρήγορες κινήσεις. Είναι πιστεύω από τα πιο ομαδικά αθλήματα, γιατί πιστεύω μέσα στο γήπεδο υπάρχουν 6 παίκτες και ο ένας εξαρτάται από τον άλλο. Δε μπορεί να κάνει ένας λάθος και να μην τον διορθώσεις. Είναι από τα πιο δύσκολα αθλήματα».

– Τι στόχους μπορεί να έχει ένας αθλητής που έχει καταφέρει τόσα πολλά σε τόσο μικρή ηλικία, όπως εσύ;
«Πιστεύω ότι ακόμη δεν έχω πετύχει κάτι για μένα. Απλά πέτυχα έναν από τους στόχους μου, να φύγω από την Ελλάδα. Δεν ήταν εύκολα τα πράγματα αυτά τα πέντε χρόνια που ήμουν στην Πάτρα. Η οικονομική κατάσταση που επικρατούσε ήταν δύσκολη και πιστεύω ότι φεύγω για ένα καλύτερο μέλλον».

– Στην Κέρκυρα θα έρθεις κάποια στιγμή να δεις την οικογένεια σου;
«Έρχομαι τα καλοκαίρια όταν υπάρχει κάποιο κενό από την εθνική ομάδα. Θα έρθω σαββατοκύριακο γιατί τη Δευτέρα παρουσιάζομαι και πρέπει να υπηρετήσω την πατρίδα».

– Θέλω επειδή μας ακούν πολύ στην Λευκίμμη οι συγγενείς σου, η μητέρα σου, να τους πεις μια καλημέρα.
«Σίγουρα την καλημέρα μου την έχουν και ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ, γιατί είναι δίπλα μου και με στηρίζουν τόσα χρόνια και τους αγαπάω πολύ».

– Με αφορμή τη γιορτή της μητέρας την Κυριακή 13 /5, θέλω να σε ρωτήσω πόσο βασικό και σημαντικό είναι για ένα αθλητή να έχει την υποστήριξη της οικογένειας;
«Σίγουρα είναι το πιο σημαντικό και σου δίνει δύναμη και ώθηση να συνεχίσεις.»

– Λοιπόν, θα δεσμευτείς ότι όταν θα έρθεις το καλοκαίρι θα τα πούμε και θα κάνουμε μια μεγαλύτερη συνέντευξη.
«Σίγουρα, γιατί όχι;»

– Σε ευχαριστώ πολύ.