(Συνέντευξη του Αλέξανδρου Δαφνή
στον ραδιοφωνικό σταθμό Studio 1 87,6
και τη Ματούλα Ανδριώτη)
Δεύτερος στον κόσμο και όμως τόσο ταπεινός! Ο Αλέξανδρος Δαφνής επέστρεψε από τη Μ. Βρετανία με το ασημένιο μετάλλιο στο στήθος, πολλές εμπειρίες και έναν μεγάλο στόχο για το Βαλκανικό και μίλησε στη Ματούλα Ανδριώτη και το Studio 1. Αφιέρωσε τη νίκη του στην οικογένεια του και τον αδικοχαμένο Διονύση Νικολούζο και μπορεί να είναι μικρός για να σκέφτεται την Ολυμπιάδα, είναι όμως αρκετά ώριμος και προσγειωμένος, ώστε να πάει για προπόνηση το επόμενο πρωί της επιστροφής του.
– Ακόμη δεν ήρθες και πήγες αμέσως να κάνεις προπόνηση;
«Ναι, κάνουμε λίγο χαλάρωμα σήμερα και από αύριο κανονικά. Έχουμε κι άλλους στόχους και προτίμησα να κάνω το χαλάρωμα σαν διακοπές, μετά τον τελευταίο αγώνα».
– Το ξέρω ότι σε ρωτάνε όλοι αν είσαι ευτυχισμένος και χαρούμενος με τη δεύτερη θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στη Μ. Βρετανία, αλλά φαντάζομαι ότι είσαι πολύ ικανοποιημένος από την απόδοσή σου και το μετάλλιο.
«Ναι, εννοείται αυτό. Ήταν πολύ δύσκολη κούρσα, είχε και άσχημο καιρό, αλλά ήταν δυνατή γιατί όλοι όσοι συμμετείχαν είναι καλοί αθλητές, υψηλού επιπέδου. Υπήρχε μεγάλος συναγωνισμός».
– Βλέποντας την κούρσα, να σε ρωτήσω, ο Γερμανός που τερμάτισε πρώτος πως σου φάνηκε; Δεν ήταν πολύ χαλαρός;
«Μιλήσαμε μετά τον αγώνα γι αυτό και μου είπε ότι αν δεν έφευγε τόσο δυνατά στην αρχή και έπαιρνε προβάδισμα, μπορεί να τον είχα περάσει. Απλά είναι πιο «τεχνικός» και εντάξει οι Γερμανοί είναι οι master της κωπηλασίας. Ήξερε κάπως καλύτερα να πηγαίνει τη βάρκα και γι αυτό κέρδισε κιόλας».
– Όταν τερμάτισες και κατάλαβες ότι είσαι δεύτερος, τι σκέφτηκες;
«Προσπαθούσα να συνειδητοποιήσω τι είχε γίνει γιατί υπήρχε ένταση στο κεφάλι μου αλλά και το σώμα μου και γενικότερα εκείνη τη στιγμή δεν καταλάβαινα πολλά».
– Αυτό το πρωτάθλημα αποτελεί το καλύτερο test event για την Ολυμπιάδα του Λονδίνου, ίσως κάτι τέτοιο δεν θέλεις να το σκέφτεσαι ακόμη, αλλά υπάρχει στο μυαλό σου;
«Εντάξει η πρόκριση για την Ολυμπιάδα ήταν και σε αυτούς τους αγώνες αλλά είναι πολύ δύσκολα και είμαι πολύ μικρός για να σκεφτώ κάτι τέτοιο, δεν έχει γίνει κάποια πρόταση και κάποια κίνηση».
– Την κούρσα, την προσπάθεια κα το μετάλλιό σου, τα αφιερώνεις στην οικογένειά σου;
«Ναι στην οικογένειά μου και το Διονύση Νικολούζο που δεν είναι μαζί μας πια».
– Ήταν από τους αθλητές που ήταν πρότυπο για σένα ο Διονύσης;
«Ναι, ναι».
– Είναι ένα δύσκολο και απαιτητικό άθλημα η κωπηλασία, έτσι δεν είναι;
«Ναι, πολύ. Πρέπει να κοπιάσει κάποιος πάρα πολύ για να πετύχει κάτι. Απαιτεί τεχνική, φυσική κατάσταση, ψυχική δύναμη περισσότερο, καλές υποδομές για να μπορεί κάποιος να δουλέψει και υποστήριξη πάνω από όλα».
– Μου δίνεις μια πολύ ωραία πάσα, να σε ρωτήσω για τις υποδομές και την υποστήριξη στο νησί, στις εγκαταστάσεις του ΝΑΟΚ.
«Εντάξει, σίγουρα προσπαθεί ο Όμιλος να κάνει ότι καλύτερο μπορεί για να παρέχει στους αθλητές το καλύτερο, αλλά είναι δύσκολα γιατί δεν υπάρχει πολύ υποστήριξη από την πολιτεία στο άθλημα. Όσο και να προσπαθεί ο κάθε όμιλος δεν μπορεί να προσφέρει αυτά που πρέπει».
– Οι επόμενοι στόχοι σου ποιοι είναι;
«Ακολουθεί το Βαλκανικό πρωτάθλημα, οι προκρίσεις είναι 20 – 21 του μηνός και οι αγώνες είναι 3 – 4 Σεπτεμβρίου στην Κωνσταντινούπολη».
– Που θα ήθελες να φτάσεις; Γιατί μπορεί να είσαι μικρός για να σκέφτεσαι την Ολυμπιάδα αλλά το να είσαι δεύτερος στον κόσμο σημαίνει ότι ακολουθούν κι άλλες διακρίσεις και προτάσεις σύντομα.
«Ναι, αυτό είναι σίγουρο. Προσπαθώ να παραμείνω σε αυτό το επίπεδο και ακόμη καλύτερα και ότι καλό είναι να τύχει, σίγουρα δεν θα πούμε όχι». (γέλια).
– Πάντως κατά γενική ομολογία αθλητών της κωπηλασίας, η εθνική έχει πολλές απαιτήσεις και σκληρές προπονήσεις.
«Βέβαια είναι δύσκολα. Πιστεύω η θέληση γι αυτό που κάνει ο κάθε αθλητής τον βγάζει μπροστά».
– Μου αρέσει που παραμένεις, παρόλη τη διάκριση και τη δημοσιότητα που έλαβε, πολύ σεμνός, γλυκός και ταπεινός. Είσαι προσγειωμένος.
«Αυτό είναι κάτι που αν αλλάξει θα είναι κακό για τον εαυτό μου πάνω από όλα. Όταν κάνεις κάτι σημαντικό δεν σημαίνει ότι ξεχνάς τα πάντα ή ξεχνάς ποιος σε έχει βοηθήσει. Το σημαντικό είναι να είσαι ο εαυτός σου και τίποτα παραπάνω».
– Σε ευχαριστώ πολύ, σου εύχομαι ό,τι καλύτερο.
«Ευχαριστώ πολύ κι εγώ».
Ακούτε καθημερινά 9 – 11 το πρωί τη Ματούλα Ανδριώτη
