• Άρθρο του ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΡΑΜΜΕΝΟΥ
Το περασμένο σαββατοκύριακο γράφτηκε μια μαύρη, κατάμαυρη, σελίδα στη βίβλο του κερκυραϊκού μπάσκετ! Η οποία στο μέλλον θα μας πληγώνει και θα μας πονάει, όσοι θα τη μνημονεύουμε…
Όχι, δεν είχαμε κάποιο θάνατο (χτύπα ξύλο). Ούτε επεισόδια σε κάποιο παιχνίδι. Αλλά είχαμε τις ανδρικές ομάδες μας σην Α’ Κατηγορία ΕΣΚΑΒΔΕ να αντιμετωπίζουν ηπειρώτικους αντιπάλους και να είναι σαν να… μην αγωνίζονται καθόλου! Ή μάλλον, σαν να έκαναν μια… περατζάδα από τα παρκέ και να απήλθαν…
Συγκεκριμένα, ο Κερκυραϊκός Γ.Σ. υποδέχθηκε τον Α.Γ.Σ.Ι. και ηττήθηκε με 43-102, ενώ η Κ.Ε. Φαίακας έπαιξε στα Γιάννενα με τον Π.Α.Σ. κι έχασε με 26-78. Μιλάμε για τον απόλυτο εξευτελισμό. Την απόλυτη πανωλεθρία και κατρακύλα…
Δεν μας φτάνει που η καλαθοσφαίριση της Κέρκυρας βρίσκεται στον… πυθμένα, στην τελευταία Κατηγορία του ελληνικού μπάσκετ, δηλαδή στα… αζήτητα, αλλά έχεις και τις δύο πιο δυνατές (υποτίθεται) ομάδες σου να ταπεινώνονται! Λες και η μία αντιμετώπισε τους… Λέικερς και η άλλη τους… Σικάγο Μπουλς!
Και σου έρχεται ο μεν Κερκυραϊκός και σου χάνει μέσα στο «σπίτι» του με 59 πόντους διαφορά, που είναι από τις μεγαλύτερες (αν όχι η μεγαλύτερη) της ιστορίας του. Μαύρα χάλια για τα παιδιά του Κ.Γ.Σ., μπροστά μάλιστα στους γονείς, τους φίλους και τις φιλενάδες τους…
Και σου πηγαίνει ο δε Φαίακας και σου χάνει με 52 πόντους διαφορά, βάζοντας μόλις 26, σ’ ολόκληρο το παιχνίδι. Προφανώς, τα Κερκυραιόπουλα κατέβηκαν να αγωνιστούν μόνο στην… πρώτη περίοδο και στις υπόλοιπες τρεις απουσίαζαν! Θα είχαν πάει για καφεδάκι, ρεμβάζοντας και ατενίζοντας ανέμελα τη λίμνη των Ιωαννίνων!
Γι’ αυτή την κατάντια, δεν υπάρχουν δικαιολογίες και ελαφρυντικά. Το κερκυραϊκό μπάσκετ (και κατ’ επάκταση ο κερκυραϊκός αθλητισμός) γελοιοποιήθηκε σ’ όλη τη βορειοδυτική Ελλάδα. Ρεζίλι μας έκαναν οι «άξιοι» εκπρόσωποί μας!!! Πέσαμε πολύ-πολύ χαμηλά…
Αντί, λοιπόν, να καθόμαστε να μας… καρπαζώνουν και να μας ντροπιάζουν οι κάθε λογής «Α.Γ.Σ.Ι.» και «Π.Α.Σ.», ας κάνουμε κάτι καλύτερο και πιο εποικοδομητικό. Οι λύσεις που προτείνουμε εμείς, είναι δύο…
Πρώτον, οι ομάδες μας να δηλώσουν παραίτηση από το Πρωτάθλημα της ΕΣΚΑΒΔΕ και να κάτσουν στο σπιτάκι τους! Και ας παίζουν κάθε σαββατοκύριακο κανένα φιλικό ματς μεταξύ τους, ούτως ώστε να διατηρούνται σε αγωνιστική εγρήγορση οι παίκτες τους. Έτσι, και την ταλαιπωρία και τα οδοιπορικά θα γλιτώσουν, και τα έξοδα της διαιτησίας, αλλά και τους διασυρμούς και τις σφαλιάρες μέσα στα παρκέ!
Δεύτερον, οι ιθύνοντες των ομάδων μας να αφήσουν στην πάντα τους εγωισμούς και να καθίσουν άμεσα στο ίδιο τραπέζι, ξεκινώντας τις συζητήσεις για μια συνένωση των δυνάμεών τους. Για μια συνεργασία και συγχώνευση των σωματείων. Με αντικειμενικό σκοπό τη δημιουργία μίας ενιαίας και ισχυρής ομάδας, οργανωμένης σε όλους τους τομείς, η οποία από του χρόνου θα λάβει μέρος στο περιφερειακό Πρωτάθλημα της ΕΣΚΛΒΔΕ, έχοντας πρωταγωνιστικούς στόχους κι επιδιώκοντας σε ελάχιστα χρόνια να βρεθεί τουλάχιστον στη Β’ Εθνική Κατηγορία, αν όχι στην Α2′.
Ίσως και να είμαστε ρομαντικοί μ’ αυτά που γράφουμε. Η πρώτη μας σκέψη και πρόταση, πιθανόν να είναι ριζοσπαστική! Η δεύτερη, όμως, είναι όχι απλώς ρεαλιστική και λογική, αλλά ιδανική και επιβεβλημένη!
Αυτή την… κατραπακιά, αυτή τη ντροπή που «εισπράξαμε» το περασμένο σαββατοκύριακο, δεν θα πρέπει να τις αφήσουμε να περάσουν έτσι. Σαν να μη συνέβη τίποτα και… πάμε γι’ άλλα! Πώς δεν συνέβη, δηλαδή; Ξεγυμνωθήκαμε και ξεφτιλιστήκαμε! Λίγο είναι;
Αυτό που έγινε, θα πρέπει να λειτουργήσει ως… ηλεκτροσόκ! Σαν χαστούκι για να ξυπνήσουμε! Ώστε να αντιληφθούμε την πραγματικότητα, να βάλουμε κάτω τον πισινό μας και να κοιτάξουμε πώς μπορούμε, ως κερκυραϊκό μπάσκετ, να βρούμε δραστικές λύσεις για να ξεκολλήσουμε επιτέλους από την αφάνεια, την «ανυποληψία» και τη μιζέρια! Όπως έχει συμβεί κατά καιρούς σε άλλα ομαδικά αθλήματα του νησιού μας (ποδόσφαιρο, πόλο, χάντμπολ)…
,
