Η μεγάλη οικονομική κρίση την οποία βιώνει η χώρα μας έχει ισχυρό αντίκτυπο σε όλο το φάσμα και τους τομείς την κοινωνίας, και φυσικά έχει… χτυπήσει ηχηρά και την πόρτα του αθλητισμού!
(Άρθρο του ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΡΑΜΜΕΝΟΥ)
Το ποδόσφαιρο δεν θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστο από αυτή την οικονομική δυσχέρεια που επικρατεί. Ειδικά όσον αφορά το Ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, πλήττεται θανάσιμα και καταρρακώνεται. Κι επειδή έρχονται ακόμη δυσκολότερες μέρες, οι εξελίξεις αναμένεται να είναι ραγδαίες, καταστροφικές και ανεξέλεγκτες, ειδικά όσον αφορά τις χαμηλές Κατηγορίες του αθλήματος.
Κι αυτό επειδή το Ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο δεν έχει τα οφέλη του επαγγελματικού. Διότι εδώ τα σωματεία δεν είναι Ανώνυμες Εταιρίες (ΠΑΕ), ούτε έχουν έσοδα από τον ΟΠΑΠ ή από πώληση τηλεοπτικών δικαιωμάτων. Τα Ερασιτεχνικά σωματεία δεν έχουν στο πλευρό τους πολύ κόσμο, άρα δεν μπορούν να βασίζονται στα εισιτήρια και τα μπλοκ διαρκείας. Τα έσοδα από τις διαφημιστικές πινακίδες είναι ελάχιστα και οι χορηγοί σχεδόν ανύπαρκτοι!
Τα σωματεία του Ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου κυριολεκτικά λιμοκτονούν! Η οικονομική δυσπραγία και η αδυναμία κάλυψης των υπέρογκων λειτουργικών εξόδων, κυριολεκτικά τα γονατίζουν και δυστυχώς πολλά από αυτά υπολειτουργούν και οδηγούνται σε αργό θάνατο και αφανισμό…
Την ίδια ώρα, η Πολιτεία … σφυρίζει αδιάφορα και στέκεται… συνεπής στην ασυνέπειά της να βοηθήσει τις ομάδες με κάποια (τουλάχιστον και μικρή) επιχορήγηση. Αλλά και η ΕΠΟ από την πλευρά της, δείχνει εντελώς ανίκανη να τις διευκολύνει έστω και στο ελάχιστο!
Ειδικά όσον αφορά τη Δ’ Εθνική, η Ομοσπονδία έχει μεν καθιερώσει δέκα Ομίλους, αλλά δεν σκέφτηκε πώς θα τα βγάλει πέρα όλος αυτός ο υπεράριθμος όγκος των σωματείων, τα περισσότερα εκ των οποίων αδυνατούν να ανταπεξέλθουν ακόμη και στα έξοδα των μετακινήσεων και της διαιτησίας. Αν είναι ποτέ δυνατόν, οι ομάδες των Ερασιτεχνικών Πρωταθλημάτων να έχουν… επαγγελματικές υποχρεώσεις!!!
Τρανό παράδειγμα αποτελεί η Βολίδα Κάτω Γαρούνα, το δεύτερο μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό σωματείο της Κέρκυρας, το μέλλον του οποίου στην τέταρτη Κατηγορία είναι αμφίβολο. Οι «κιτρινόμαυροι», που αγωνίζονται στον 5ο Όμιλο, φέτος είχαν έξοδα σχεδόν 60.000 ευρώ μόνο για τις μετακινήσεις τους και για την πληρωμή της διαιτησίας, κάτι που συνέβη και στις δύο προηγούμενες χρονιές. Εάν συνυπολογίσουμε και τα υπόλοιπα λειτουργικά έξοδα (αθλητικό υλικό, πληρωμή τεχνικού τιμ, χαρτζιλίκι στους ποδοσφαιριστές κλπ.), τότε το… εξοδολόγιο φουσκώνει περισσότερο, κατά δεκάδες χιλιάδες ευρώ!
Αντιθέτως, τα έσοδα του σωματείου είναι μηδαμινά και οι άνθρωποί του κάνουν τεράστιο αγώνα για να τα… βολέψουν.
Από τη στιγμή που το… ταμείον είναι μείον, η Βολίδα όχι μόνο δεν είναι σε θέση να κάνει πρωταθλητισμό και να διεκδικήσει με αξιώσεις την άνοδο στη Γ’ Εθνική, αλλά υπάρχει και περίπτωση την καινούργια σαιζόν να μην κατεβεί να αγωνιστεί στη Δ’ Εθνική. Οι άνθρωποι της ομάδας σκέφτονται σοβαρά αυτό το ενδεχόμενο, αφού αδυνατούν να ανταποκριθούν στις οικονομικές ανάγκες και απαιτήσεις της Κατηγορίας. Βλέπετε, είναι διαφορετικό το κόστος να ταξιδεύεις στο Αγρίνιο και το Μεσολόγγι και να πληρώνεις διαιτησίες από την Πάτρα και τα Τρίκαλα, και εντελώς διαφορετικό το να παίζεις στο τοπικό της Κέρκυρας, να ταξιδεύεις το πολύ μέχρι τις Καρουσάδες και να πληρώνεις ντόπιους διαιτητές.
Το επόμενο διάστημα θα είναι κρίσιμο και καθοριστικό για το μέλλον του συγκροτήματος του Κάτω Γαρούνα, αφού οι άνθρωποί του θα δουν εάν του χρόνου θα είναι σε θέση να τα βγάλουν πέρα στο οικονομικό. Σίγουρα θα είναι κρίμα να «υποχρεωθεί» σε αποχώρηση η ομάδα που στα τελευταία χρόνια έχει κάνει ιδιαίτερα αισθητή την παρουσία της στο Ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο της χώρας. Θα είναι και μεγάλο πλήγμα για το κερκυραϊκό ποδόσφαιρο, εάν χάσει σωματείο από τη Δ’ Εθνική…
Περιπτώσεις σαν αυτή της Βολίδας υπάρχουν πάρα πολλές στη Δ’ Εθνική. Αλλά και στο τοπικό τα πράγματα είναι εξίσου τραγικά., αφού ούτε κι εδώ τα σωματεία έχουν πόρους και η λειτουργία τους καθίσταται καθόλα προβληματική. Και από πάνω, ήρθε η απαράδεκτη και… φασιστική απόφαση της ΕΠΟ να επιβάλλει στα σωματεία να πληρώνουν πρόστιμο 10 ευρώ στην εκάστοτε ΕΠΣ για κάθε αγωνιστική ποινής των ποδοσφαιριστών, κάτι το οποίο εφαρμόζεται στα τελευταία χρόνια, συν την επιβολή κι άλλων προστίμων, αλλά και πληρωμή παράβολου στη δήλωση συμμετοχής. Δηλαδή, οι ομάδες βρισκόταν με το πιστόλι στον κρόταφο και η Ομοσπονδία αντί να τις σώσει, πηγαίνει και πιέζει τη σκανδάλη!!!
Το Ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο δεν μπορεί πλέον να επιβιώσει και δεδομένου ότι τα πράγματα ολοένα χειροτερεύουν, με μαθηματική ακρίβεια οδηγείται σε μαρασμό και διάλυση, αφού η Πολιτεία και η ΕΠΟ κωφεύουν στις φωνές απόγνωσης και επιδεικνύουν εγκληματική αδιαφορία.
Είναι ορατός ο κίνδυνος να συρρικνωθεί ο ποδοσφαιρικός χάρτης της Ελλάδας, διότι τα σωματεία ψυχορραγούν και αργοπεθαίνουν. Και αν διατηρούνται ακόμη στη ζωή, έστω και… διασωληνωμένα στην εντατική, οφείλεται μόνον σε ορισμένους ρομαντικούς παράγοντες, που τα συντηρούν από το υστέρημά τους και εις βάρος της ίδιας τους της οικογένειας πολλές φορές, ή τρέχοντας… νυχθημερόν για να βρουν λεφτά. Αλλά κι αυτοί, πόσο μπορούν να αντέξουν;