Πρόσφατα γίναμε μάρτυρες μιας πρωτοφανούς αδικίας, μιας καρατόμησης ενός Έλληνα διαιτητή από τους πίνακες των Εθνικών Κατηγοριών. Και, δυστυχώς, ήταν Κερκυραίος. Ο Κώστας Πρωτοψάλτης.
(Άρθρο του ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΡΑΜΜΕΝΟΥ)
Αποπέμφθηκε από τον πίνακα της Β’ Εθνικής ένας σπουδαίος ρέφερι, από τους πλέον ταλαντούχους και πολλά υποσχόμενους διαιτητές της χώρας μας. Ο Πρωτοψάλτης είχε μια αξιοζήλευτη πορεία, που ήταν μονίμως ανοδική και πολλοί «ειδικοί» του χώρου προέβλεπαν γι’ αυτόν ένα πολύ πιο λαμπρό μέλλον, δηλαδή τον προβιβασμό του κάποια στιγμή στον πίνακα της Σούπερ Λιγκ, ακόμη και το… βάπτισμά του σε διεθνή διαιτητή.
Ευρισκόμενος στην ηλικία των 30 ετών, ο Κώστας Πρωτοψάλτης είχε ήδη «χτίσει» ένα πολύ καλό όνομα και είχε ένα εξαιρετικό διαιτητικό βιογραφικό. Οι διαιτησίες του ήταν αλάνθαστες και όλα έδειχναν πως θα έφτανε ακόμη ψηλότερα, εκεί όπου ονειρεύεται ο κάθε διαιτητής.
Δυστυχώς, όμως, τα όνειρά του γκρεμίστηκαν «εν μια νυχτί»! Για την ακρίβεια, του τα γκρέμισαν. Τόσο άδικα, αλλά και τόσο αναπάντεχα…
Στην πρόσφατη ανακοίνωση από την Κεντρική Επιτροπή Διαιτησίας της ΕΠΟ των νέων διαιτητικών πινάκων, το όνομα του Κώστα Πρωτοψάλτη δεν συμπεριλαμβάνονταν στις λίστες. Όχι μόνο στη Β’ Εθνική, αλλάς ούτε καν σε κάποια από τις κατώτερες Εθνικές Κατηγορίες (Γ’ και Δ’). Ο 30χρονος ρέφερι είχε «ξηλωθεί» από παντού, για την ακρίβεια είχε υποβιβαστεί στο τοπικό της ΕΠΣΚ. Αυτό προκάλεσε σοκ όχι μόνο στον ίδιο τον Κερκυραίο διαιτητή, αλλά και σε όσους πίστευαν σε εκείνον, και που ήταν πάρα πολλοί!
Το πρώτο ερωτηματικό που δημιουργήθηκε στη σκέψη όλων ήταν… «Για ποιο λόγο έκοψαν τον Πρωτοψάλτη;». Δεν υπήρχαν ενδείξεις πως θα συνέβαινε κάτι τέτοιο, διότι τα πήγαινε πάρα πολύ καλά. Οι περσινές του διαιτησίες ήταν εξαιρετικές και ο μέσος όρος της βαθμολόγησής του σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες ήταν πάνω από το 8.
Να υποθέσουμε πως τον καρατόμησαν επειδή -ας πούμε τώρα- ήταν κακός διαιτητής; Αυτό, όμως, δεν προκύπτει με βάση τις βαθμολογίες που είχε αποσπάσει. Αλλά και πάλι, γιατί δεν τον έριξαν μόνο μία Κατηγορία, δηλαδή στον πίνακα της Γ’ Εθνικής, παρά τον «εξαφάνισαν» εντελώς από το εθνικό επίπεδο, ώστε να μην μπορεί και να μην προλαβαίνει να επανέλθει;
Ή μήπως να υποθέσουμε πως τον «έφαγαν» επειδή θεωρήθηκε… υπερήλικας, στην ηλικία των μόλις 30 ετών; Αστεία πράγματα… Εδώ, προωθούνται και κάνουν καριέρα διαιτητές που τον ξεπερνούν σχεδόν κατά μια δεκαετία, και που σε ορισμένα ματς έχουν κάνει «εγκλήματα»!
Άρα, λοιπόν, δικαιολογία για την αποπομπή του Κώστα Πρωτοψάλτη δεν υπάρχει. Σπας το κεφάλι σου, αλλά λογική εξήγηση δεν μπορείς να βρεις, διότι δεν υπάρχει.
Όμως, ποιά ήταν η στάση και η συμπεριφορά τόσο της ΕΠΣ Κέρκυρας, όσο και της τοπικής Επιτροπής Διαιτησίας στον «σφαγιασμό» ενός φέρελπι Κερκυραίου διαιτητή; Η Ένωση και η Επιτροπή, λοιπόν, επέδειξαν απίστευτη απάθεια και ουδετερότητα, αλλά και σκανδαλώδη ολιγωρία!. Θα μπορούσαν (εφόσον ήθελαν) να προστατεύσουν τον Πρωτοψάλτη. Άλλωστε είναι πασίγνωστες οι… αδελφικές σχέσεις της ΕΠΣΚ με τη Διοίκηση της ΕΠΟ, άρα ο Ανδρέας Προβατάς θα; μπορούσε να «επιβάλει» στην ΚΕΔ να μην κόψει τον διαιτητή μας. Όμως, ο Πρόεδρος δεν το έπραξε, παρότι ο λόγος του θα έπιανε τόπο.
Έτσι λοιπόν, η ΕΠΣΚ και η τοπική Επιτροπή Διαιτησίας αδράνησαν προκλητικά και με τη στάση που τήρησαν είναι σαν να συναίνεσαν στην καρατόμηση του Κώστα Πρωτοψάλτη, και μαζί με αυτόν και των δύο περσινών βοηθών του, δηλαδή του Θοδωρή Λέζου και του Γιώργου Αρμενιάκου.
Με την απώλεια αυτής της τριάδας, η κερκυραϊκή διαιτησία αποδυναμώθηκε αισθητά. Ηττήθηκε κι έκανε άλματα προς τα πίσω! Πλέον, η ΕΠΣ Κέρκυρας είναι «ορφανή» στον πίνακα διαιτητών της Β’ Εθνικής κι αυτό δεν την τιμά καθόλου. Τη στιγμή που όλες οι άλλες Ενώσεις της χώρας προσπαθούν με… νύχια και με δόντια να προωθήσουν τους διαιτητές τους, την ίδια ώρα η δικιά μας αδρανεί και… σφυρίζει αδιάφορα! Περίεργο δεν είναι;
Θα πρέπει εδώ να επισημάνουμε ότι στην περίπτωση ενός άλλου Κερκυραίου ρέφερι, του Τάσου Κάκου, η ΕΠΣ Κέρκυρας και η τότε τοπική Επιτροπή Διαιτησίας είχαν επιδείξει μια εντελώς διαφορετική συμπεριφορά και τακτική. Τον είχαν «σπρώξει» για να πάει μπροστά και μέχρι και σήμερα τον στηρίζουν και του παρέχουν κάθε βοήθεια, διευκόλυνση και προστασία. Ενώ με την περίπτωση του Κώστα Πρωτοψάλτη συνέβη εντελώς το αντίθετο. Η ΕΠΣΚ και η Επιτροπή Διαιτησίας τον άφησαν εντελώς μόνο, εκτεθειμένο, «ακάλυπτο» και απροστάτευτο, και είδαμε ποια ήταν η συνέπεια και το αποτέλεσμα…
Αλλά θα πρέπει να σημειώσουμε και το εξής. Είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πως ορισμένα μέλη του Δ.Σ. της Ένωσης στεναχωρήθηκαν με το «φάγωμα» του Πρωτοψάλτη, αλλά δεν είχαν τη δυνατότητα να κάνουν κάτι. Αντιθέτως, κάποιοι άλλοι, που θα μπορούσαν να αντιδράσουν και να χτυπήσουν τη γροθιά στο τραπέζι της ΕΠΟ, ώστε να μην κοπεί ο διαιτητής μας, δεν το έπραξαν…
Ύστερα από αυτή την εξέλιξη, δεν είναι καθόλου δύσκολο να αντιληφθεί κανείς το πώς αισθάνεται ο Κώστας Πρωτοψάλτης και σε ποια ψυχολογική κατάσταση βρίσκεται. Το αρχικό σοκάρισμά του το διαδέχθηκαν η μεγάλη στεναχώρια και η απογοήτευση. Και κατόπιν τον κυρίευσαν οργή και πίκρα για εκείνους που ολιγώρησαν και δεν τον προστάτεψαν. Και οι οποίοι ουσιαστικά τον πρόδωσαν και τον «πούλησαν»…
Αγάπησε πάρα πολύ τη διαιτησία. Είχε όνειρα και φιλοδοξίες. Δούλεψε πολύ σκληρά και με προσήλωση για να φτάσει μέχρι τη Β’ Εθνική και ήταν αποφασισμένος να δουλέψει με ακόμη μεγαλύτερο ζήλο για να ανέβει πιο ψηλά και να πετύχει τους στόχους του. Όμως, χωρίς λόγο και αιτία, του έβαλαν τρικλοποδιά και του τσάκισαν τα όνειρα.
Έχοντας διαλυμένη τη ψυχολογία του και βλέποντας πως ο χώρος της διαιτησίας πλέον δεν τον «γεμίζει», δεν τον συγκινεί και δεν είναι οικείος για εκείνον, αποφάσισε ύστερα από ώριμη σκέψη να τα παρατήσει και να αποσυρθεί από την ενεργό δράση, όπως λέμε «να κρεμάσει τη σφυρίχτρα του». Δεν επιθυμούσε πια να παραμείνει διαιτητής και να σφυρίζει μόνο στις τοπικές Κατηγορίες, υπηρετώντας εκείνους που τον αδίκησαν.
Ο Κώστας Πρωτοψάλτης αποφάσισε να υποβάλλει γραπτώς την παραίτησή του στην ΕΠΣΚ και να δημοσιοποιήσει την αποχώρησή του, στις 13 του περασμένου Σεπτέμβρη. Η ημερομηνία αυτή δεν ήταν καθόλου τυχαία, αλλά σημαδιακή. Συμπλήρωνε τα 30 του χρόνια. Θέλησε με αυτό τον τρόπο να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα προς τους φυσικούς και τους ηθικούς «δημίους» του, ότι την ίδια ημέρα που γιόρταζε τον ερχομό του στη ζωή, παράλληλά έβγαζε από τη ζωή του τη διαιτησία. Διότι δεν επιθυμούσε πια να συνεχίσει να υπηρετεί ένα χώρο που τον πίκρανε και τον πλήγωσε τόσο βάναυσα…
Όμως, η αποπομπή του Πρωτοψάλτη δεν ήταν τυχαίο γεγονός. Τι λέγεται στην ποδοσφαιρική και τη διαιτητική πιάτσα; Ότι κάποιοι τον έβλεπαν με καθόλου καλό μάτι. Τον φοβόντουσαν και τον θεωρούσαν ως μεγάλη απειλή για τη δική τους καριέρα. Βλέποντας ότι είναι ταλαντούχος και πως ήταν ζήτημα χρόνου ο προβιβασμός του στον πίνακα της Σούπερ Λιγκ, ανησύχησαν μήπως τους «φάει» τη θέση. Γι’ αυτό κι έβαλαν τα… μεγάλα μέσα προκειμένου να τον «εξαφανίσουν». Και τελικά το πέτυχαν…
Έτσι λοιπόν, κατάφεραν να διατηρηθούν στον θρόνο τους. Κρατώντας τον καθρέφτη τους να περιποιούνται την… πλούσια κώμη τους. Αλλά στο ερώτημα «Ποιος είναι ο καλύτερος;», ο καθρέφτης να τους απαντά… «Εκείνος που τον αδίκησαν»!
Με την καρατόμηση του Κώστα Πρωτοψάλτη, η κερκυραϊκή και η ελληνική διαιτησία απώλεσαν έναν σπουδαίο ρέφερι. Ένα παιδί που ήταν πραγματικός αθλητής, με τεράστιο ταλέντο σε αυτό που έκανε. Και που μέσα στο γήπεδο βρισκόταν πάντοτε σε άριστη φυσική κατάσταση και είχε μεγάλη αντίληψη. Όμως, του φέρθηκαν τόσο άδικα και τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει τη διαιτησία. Αυτός στερήθηκε το αντικείμενο που τόσο πολύ αγάπησε. Αλλά και ο χώρος έχασε έναν σπουδαίο εκπρόσωπό του. Άραγε, υπάρχει κανείς που να αισθάνεται τύψεις;
Ο Κώστας Πρωτοψάλτης ποτέ του δεν πήρε τηλέφωνο για να «γλύψει», να ζητήσει βοήθεια, στήριξη και προστασία. Ούτε άφησε σε κανέναν το παραμικρό περιθώριο να του ζητήσει κάποιο… χατίρι. Ίσως αυτά να ήταν που εντέλει του στοίχησαν την καριέρα. Όμως, είναι ένα παιδί που έχει ήθος και αρχές. Κάποιοι άλλοι λειτουργούν διαφορετικά, γι’ αυτό και πηγαίνουν μπροστά. Και ύστερα καυχιούνται πως έφτασαν ψηλά με την αξία τους. Και όταν ο κόσμος τους φτύνει, αυτοί θέλουν να πιστεύουν πως… βρέχει!
Αλήθεια, τα νέα παιδιά που ασχολούνται με τη διαιτησία ή που σκέφτονται να ασχοληθούν, τί παράδειγμα παίρνουν και τί εντυπώσεις αποκτούν όταν βλέπουν με ποια μέθοδο λειτουργεί το σύστημα (ή μάλλον το κύκλωμα) της διαιτησίας, να «τρώει» δηλαδή κατ’ αυτό τον τρόπο τους πολύ καλούς διαιτητές, όπως τον Πρωτοψάλτης; Σίγουρα αποθαρρύνονται, διότι φοβούνται μήπως τους συμβεί το ίδιο πράγμα.
Με την οριστική αποχώρηση του Πρωτοψάλτη, η διαιτησία έχασε έναν πανάξιο εκπρόσωπό της. Αποδείχθηκε όμως περίτρανα πως στον χώρο αυτό δεν υπάρχει αξιοκρατία. Αντιθέτως, επικρατεί το παρασκήνιο, η διαπλοκή, η δυσωδία και η βρωμιά. Το συμφέρον, το ρουσφέτι και η σαπίλα. Μια άρρωστη και εμετική κατάσταση, που κάνει τον υγιώς σκεπτόμενο κόσμο να αηδιάζει και να απομακρύνεται ακόμη περισσότερο από το γήπεδο!
Ελληνική διαιτησία, καλή σου νύχτα!!!