• Άρθρο του ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΡΑΜΜΕΝΟΥ
Συμπληρώθηκαν έξι μήνες από τότε που ο ΑΟ Κέρκυρα έπαψε να υπάρχει. Μια ομάδα, που την προηγούμενη 12ετία έδινε σταθερά το «παρόν» στα επαγγελματικά Πρωταθλήματα ποδοσφαίρου, έχοντας και πέντε θητείες στα… μεγάλα σαλόνια.
Είναι γεγονός ότι ο ΑΟΚ έφτασε τόσο ψηλά, χάρις στον Σπύρο Καλογιάννη. Αυτός υπήρξε ο «αναμορφωτής» του συλλόγου. Ανέλαβε τις τύχες του το 2000 και τον διοίκησε… εξωδιοικητικά επί δέκα χρόνια, φτάνοντάς τον στο υψηλότερο επίπεδο. Ώσπου, το καλοκαίρι του 2010, παρέδωσε τα… κλειδιά της ΠΑΕ στον Γιώργο Λιμπάντση, ο οποίος μέσα σε τρία χρόνια την οδήγησε στην χρεοκοπία, τη διάλυση και τον αφανισμό!!!
Αλήθεια… Πώς άραγε να αισθάνεται ο Καλογιάννης για το ότι το δημιούργημά του καταστράφηκε και δεν υφίσταται πια; Ουδείς μπορεί να το γνωρίζει, διότι εκείνος δεν έχει κάνει την παραμικρή δημόσια τοποθέτηση επ’ αυτού.
Επίσης, πώς άραγε βλέπει ο Σπύρος Καλογιάννης τη νέα «κίνηση» που γίνεται, με τη σύσταση του ΑΟ Κασσιώπη/Κέρκυρα και την παρουσία του στη δεύτερη τη τάξει Εθνική Κατηγορία; Ούτε κι εδώ έχει αφήσει να φανεί κάτι, αναφορικά με το αν βλέπει με θετικό μάτι ή όχι αυτή την προσπάθεια. Παρότι αυτή γίνεται πάνω στο «πτώμα» του ΑΟ Κέρκυρα.
Αλλά σίγουρα δικαιολογείται ο Κερκυραίος παράγοντας, διότι η θέση του, ως Προέδρου της Football League, δεν του επιτρέπει να προβαίνει στην έκφραση συμπάθειας ή αντιπάθειας προς κάποιο σωματείο, ειδικά όταν αυτό μετέχει στο Πρωτάθλημα του οποίου εκείνος προΐσταται οργανωτικά, άρα απαιτείται να κρατάει προς όλους ίσες αποστάσεις.
Πάντως, κάποιες ενδείξεις υπάρχουν…
Στην… πιάτσα είναι γνωστό ότι την προηγούμενη τριετία ο Γιώργος Λιμπάντσης με τον Σπύρο Καλογιάννη διατηρούσαν πολύ άσχημες σχέσεις. Κι αυτό, κυρίως επειδή ο πρώτος, όταν ανέλαβε το… τιμόνι του ΑΟ Κέρκυρα, δεν επέτρεψε στον δεύτερο να έχει τον παραμικρό ρόλο στην ΠΑΕ. Υπενθυμίζουμε ότι το περασμένο καλοκαίρι, λίγο πριν γίνει η συγχώνευση του ΑΟ Κέρκυρα με τον ΑΟ Κασσιώπης, υπήρξε… κοκορομαχία των δύο ανδρών, μέσω δηλώσεων του ενός και ανακοινώσεων του άλλου!!!
Όταν, όμως, τον Ιούλιο έγινε η συνένωση των δύο ΠΑΕ και προέκυψε ο ΑΟ Κασσιώπη/Κέρκυρα, τον Λιμπάντση «δεν τον έπαιρνε» να συνεχίσει την κόντρα με τον Καλογιάννη. Διότι, μπορεί να τα είχε… τσουγκρίσει άγρια με πάμπολλους μανατζαραίους, προπονητές, ποδοσφαιριστές και παράγοντες με τους οποίους είχε συνεργαστεί, αλλά πλέον δεν τον συνέφερε να βρίσκεται σε σύγκρουση και αντιπαράθεση με τον προεδρεύοντα τη διοργανώτρια αρχή στην οποία θα λάμβανε μέρος η νεοσύστατη ομάδα. Τέτοιους ανθρώπους είναι προτιμότερο να τους έχεις σύμμαχους, παρά να βρίσκονται απέναντί σου!
Το ρόλο του… πυροσβέστη και του… ειρηνοποιού, τον έπαιξε ο τέως Πρόεδρος της Κασσιώπης και νυν Πρόεδρος του καινούργιου σωματείου (που ουσιαστικά είναι η Κασσιώπη!), ο Χάρης Κουτσούρης. Ο οποίος ανέκαθεν διατηρούσε εξαιρετικές σχέσεις με τον Σπύρο Καλογιάννη, τον οποίο εκθείαζε (και εκθειάζει) σε κάθε δημόσια εμφάνισή του και στις συνεντεύξεις του, ενώ τον ψήφισε και στις περσινές εκλογές της Football League.
Όπως δείχνουν τα πράγματα, με την παρέμβαση και μεσολάβηση του Κουτσούρη άνοιξε… δίαυλος επικοινωνίας ανάμεσα στον Λιμπάντση και τον Καλογιάννη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι σχέσεις των δύο παραγόντων έχουν αποκατασταθεί και εξομαλυνθεί πλήρως. Είναι, ωστόσο, αξιοσημείωτο ότι οι τρεις παραπάνω άνδρες έχουν συναντηθεί και συζητήσει εκ του σύνεγγυς, στην Αθήνα. Και αυτό αποτελεί μια σημαντική εξέλιξη…
Ο Γιώργος Λιμπάντσης, με την αλλαγή που έχει επιδείξει στην τακτική του, δηλαδή να έχει συνεργάτες στα διοικητικά της ΠΑΕ και να έχει αναπτύξει θετικό κλίμα με τους εκπροσώπους των θεσμικών φορέων, καταφέρνει μέχρι στιγμής να πετυχαίνει τον στόχο του. Δηλαδή να έχει δημιουργήσει μια πολύ δυνατή ομάδα, δίχως να επωμίζεται αποκλειστικά αυτός το διοικητικό βάρος, και η οποία ομάδα πραγματοποιεί θαυμάσια πορεία στο Πρωτάθλημα του Βορείου Ομίλου της Football League και θεωρείται ως ένα από τα μεγάλα φαβορί για την άνοδο στη Super League, χωρίς ως τώρα να της έχουν σταθεί εμπόδιο η διοργανώτρια αρχή και η διαιτησία. Τουναντίον, μάλιστα…
Με βάση τα μέχρι σήμερα δεδομένα, εκτιμούμε πως ο Σπύρος Καλογιάννης καλοβλέπει την καινούργια πρωτοβουλία που αναπτύσσεται στο νησί, με τη δημιουργία και λειτουργία του ΑΟ Κασσιώπη/Κέρκυρα και -έστω και στα… κρυφά- δείχνει μια συμπάθεια και αλληλεγγύη προς τον σύλλογο και τα διοικητικά του μεγαλοστελέχη.
Αν, όμως, όντως έχουν έτσι τα πράγματα, τότε υπάρχει μια τεράστια αντίφαση: Πώς είναι δυνατό ο Κερκυραίος παράγοντας να «υποστηρίζει» αυτή την προσπάθεια, να «υποστηρίζει» αυτή την ομάδα, από τη στιγμή που για να αποκτήσει σάρκα και οστά χρειάστηκε να «θανατωθεί» το δικό του «παιδί», ο ΑΟ Κέρκυρα;;;
