Πέρασε κιόλας ένας μήνας από την ημέρα που ο Θεός αποφάσισε να πάρει κοντά του τον Χρήστο μου, τον Χρήστο μας. Ένας μήνας γεμάτος από ανάμεικτα συναισθήματα, πόνου, λύπης,θυμού που δεν τήρησε την υπόσχεση του να είμαστε μαζί στις λύπες και στις χαρές,ένας μήνας που πήρε τον… μεγάλο δρόμο και τώρα απλά μας κοιτά από ψηλά, ένας μήνας χωρίς την …σκληρή του πένα! ένας μήνας σιωπής, για μένα, αλλά και για όλους τους αγαπημένους φίλους του και φίλες του που μίλαγε σχεδόν καθημερινά μαζί τους, , ένας μήνας χωρίς τα δικά του αποκλειστικά ρεπορτάζ!
Την Κυριακή 16 Οκτωβρίου θα έκλεινε τα 48, αλλά.. κατάφερε και έκανε την μεγάλη ανατροπή, την μεγάλη έκπληξη … θα είναι παρών μόνο μέσα στην καρδιά μου, μόνο μέσα στην καρδιά όλων όσων τον αγαπούσαν και τον σέβονταν και πολλές φορές ζητούσαν την συμβουλή του για τα ποδοσφαιρικά κυρίως δρώμενα του νησιού!
Αυτή την Κυριακή, λοιπόν, θα τελεστεί το μνημόσυνο των σαράντα ημερών, στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννη στις 9:30, το πρωί, στην μνήμη του
