Οι τοπικές ποδοσφαιρικές διοργανώσεις βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη, αλλά εκείνο που παρατηρούμε είναι ότι προκύπτουν συνεχώς προβλήματα τραυματισμών, τα περισσότερα εκ των οποίων είναι σοβαρά.
Ρήξεις χιαστών, κακώσεις μηνίσκου, κατάγματα, διαστρέμματα, τραβήγματα και θλάσεις, αποτελούν πλέον το μόνιμο φαινόμενο σε πολλούς αγώνες του σαββατοκύριακου και της Τετάρτης.
Πού οφείλεται ο αυτό; Πρώτον, στο γεγονός ότι οι παίκτες βρισκόντουσαν για ένα ολόκληρο χρόνο σε πλήρη αγωνιστική απραξία, ελέω πανδημίας και lock down. Δεύτερον, στο ότι πάρα πολλοί ποδοσφαιριστές έκαναν ανεπαρκή προετοιμασία κι ελάχιστες προπονήσεις, καθότι μέχρι τον Οκτώβρη απασχολούνταν σε θερινές εργασίες. Και τρίτον, στην απαίσια κατάσταση της πλειοψηφίας των γηπέδων του νησιού, τα οποία έχουν καταντήσει… σκοτώστρες!
Υπάρχουν βέβαια και οι παράγοντες «ατυχία», «κακιά στιγμή», «απροσεξία» και «υπερβολικός ζήλος του αντιπάλου», αλλά σε μικρότερο ποσοστό.
• Άρθρο του ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΡΑΜΜΕΝΟΥ
