(Μεγάλη συνέντευξη του Αντώνη Δούκα
στον ραδιοφωνικό σταθμό Studio1 87,6
και την Ματούλα Ανδριώτη)
Ο Αντώνης Δούκας είναι ο νέος προπονητής της ομάδας μπάσκετ του Ιονίου και βάζει τις βάσεις για κάτι διαφορετικό στην κερκυραϊκή καλαθοσφαίριση.
Έχοντας την μπασκετική παιδεία αλλά και αξιόλογες προπονητικές εμπειρίες εξηγεί στην Ματούλα Ανδριώτη και το Studio1 87.6, τις απόψεις του περί συνεργασίας των τοπικών ομάδων, τη λανθασμένη νοοτροπία που κυριαρχεί, τους «ξένους» προπονητές και τους στόχους της ομάδας.
– Μιας και ασχολήθηκες με τις μικρές ηλικίες προπονητικά, θα ήθελα να μας πεις, είναι πιο δύσκολο να «κουμαντάρεις» τα παιδιά, από ότι τους ενήλικες;
«Κοίταξε, είναι δύο τελείως διαφορετικά πράγματα. Τα παιδιά είναι πολύ ευχάριστο να συνεργάζεσαι μαζί τους, αλλά πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όσοι ασχολούμαστε με αυτές τις ηλικίες, το πόσο ευαίσθητες είναι και το πώς βλέπουν το μπάσκετ. Για τα παιδάκια είναι ένα παιχνίδι και τίποτε άλλο. Ξεκινώντας από εκεί αρχίζεις να τους μαθαίνεις το άθλημα, να τα διαπαιδαγωγείς σωστά, να χαίρονται, να το ευχαριστιούνται ώστε να έρθουν ξανά».
– Υπάρχουν όμως στιγμές που ίσως να εκνευριστείς γιατί μπορεί να θέλουν περισσότερο το παιχνίδι;
«Ναι, σίγουρα υπάρχουν τέτοιες στιγμές. Από εκεί και πέρα δε φταίνε σε κάτι τα παιδιά να γίνουν αποδέκτες τέτοιων καταστάσεων. Άλλος είναι ο λόγος που έχουν έρθει στο γήπεδο και άλλος ο λόγος που είσαι εσύ εκεί μαζί τους».
– Μετά τις μικρές ηλικίες ήρθε η αντρική ομάδα της Σάμου, όπου ήσουν προπονητής;
«Ήμουν αρχικά στην Κρήτη, σε μικρές και μεγάλες ηλικίες και αργότερα στην αντρική ομάδα της Σάμου».
– Αυτή η μεταπήδηση, ήταν δύσκολη ή ευχάριστη;
«Για κάποιον που τον ενδιαφέρει και το αγωνιστικό κομμάτι στο θέμα της προπονητικής μπάσκετ σίγουρα ήταν ευχάριστη. Δεν ξέρω αν είναι πιο δύσκολη, αλλά είναι ένα κομμάτι τελείως διαφορετικό και θα πρέπει να το διαχωρίσουμε στο μυαλό μας. Τουλάχιστον σε θέμα συμπεριφοράς, αλλιώς πρέπει να είμαστε στην μία περίπτωση και αλλιώς στην άλλη».
– Όταν όμως είσαι πιο κοντά ηλικιακά με τους παίκτες που προπονείς, αυτό δημιουργεί προβλήματα; Μήπως σε βλέπουν πιο χαλαρά, ενώ θα πρέπει να σε σέβονται;
«Είναι πολύ φυσιολογικό αυτό, από την άλλη όμως, θεωρώ ότι τον σεβασμό οι προπονητές από τους παίκτες τον κερδίζουν. Δεν μπορούν να τον απαιτήσουν ούτε να τον θεωρήσουν δεδομένο. Που σημαίνει ότι και μεγάλη διαφορά ηλικίας να υπάρχει, όταν πλέον είναι ενήλικες, αν δεν καταφέρεις να τους κερδίσεις και να τους πάρεις με το μέρος σου, αν δεν τους φερθείς όπως σου δίνουν το δικαίωμα, εκεί σίγουρα δημιουργούνται προβλήματα. Θα πρέπει να αναλογιστούμε όμως ότι δεν έχουμε να κάνουμε με παίκτες που είναι επάγγελμά τους το μπάσκετ. Βέβαια ο επαγγελματισμός ξεκινάει από το μυαλό και όχι από την τσέπη. Στην τσέπη πρέπει να καταλήγει».
– Άρα υπάρχουν κάποιες ισορροπίες που μπορεί κάποια στιγμή να ξεπεραστούν, αλλά είναι στο πλαίσιο της προπόνησης με ερασιτέχνες παίκτες;
«Ναι, υπάρχουν ισορροπίες που είναι λεπτές και θέλουν πολύ προσεκτικούς χειρισμούς. Κοίταξε, οι ομάδες στο μπάσκετ, είναι σαν τις οικογένειες. Από τη στιγμή που σε μια οικογένεια που τα μέλη είναι λιγότερα, τσακώνονται μεταξύ τους και μπορεί να υπάρχουν προστριβές αλλά έχει χτιστεί η αγάπη, ο σεβασμός, η κατανόηση και το ομαδικό πνεύμα, έτσι πρέπει να γίνεται και στο μπάσκετ. Είναι ομαδικό το άθλημα, δεν είναι ατομικό».
– Στη Σάμο, ήσουν σε μία ομάδα που βρισκόταν στις τελευταίες θέσεις βαθμολογικά και κατάφερες να την ανεβάσεις στην 3η θέση. Πόσο δύσκολο ήταν αυτό το βήμα σου;
«Στη Σάμο, βρέθηκα σε μία ομάδα όπου η διοίκησή της ήταν νέα παιδιά και το βασικότερο με ανοιχτά μυαλά. Κι εδώ το «ανοιχτά μυαλά» κράτησέ το γιατί θα το χρειαστούμε. Αναλάβαμε λοιπόν το πρότζεκτ αυτής της ομάδας από τις ακαδημίες έως και το αντρικό. Η Σάμος είναι μικρό νησί έχει 30.000 κατοίκους και το Βαθύ όπου βρέθηκα εγώ είχε περίπου 10.000. Η ομάδα είχε μόνο το αντρικό και ένα τμήμα στο παιδικό. Καταφέραμε λοιπόν, να το πάρουμε από την αρχή, φτιάξαμε τις ακαδημίες, μαζέψαμε γύρω στα 50 παιδιά σε ένα τόσο μικρό μέρος. Η διοίκηση, ας το πούμε διοίκηση, ήταν κοντά στην προσπάθεια αυτή σε ότι χρειαζόμαστε, αφού να φανταστείς, ο πρόεδρος της ομάδας έπαιζε κιόλας. Ακόμη πιο δύσκολο, φαντάσου να έχεις τον πρόεδρο παίκτη και να πρέπει να του φωνάζεις.
Φτάσαμε μέχρι την 3η θέση επιλεκτικά γιατί είχαν αποφασίσει να βγάλουν μόνο μία ομάδα, οπότε οι άλλες έπρεπε να συνδράμουν και όχι να τις πολεμήσουν. Κράτα το κι αυτό»!
– Αυτό να δεις πως το κρατάω! (γέλια) Εσύ έφυγες με καλές αναμνήσεις από τη Σάμο;
«Ναι, στο θέμα του μπάσκετ με τις καλύτερες».
Στην πρώτη συγκέντρωση της ομάδας παραβρέθηκαν ο κ. Αραχλιώτης εκ μέρος της διοίκησης, ο προπονητής Αντώνης Δούκας και οι παίκτες του Ιονίου
– Μετά ακολούθησε η Μυτιλήνη, όπου έκανες μεταβατικές προπονήσεις στην ομάδα που αγωνίστηκε στη Γ’ εθνική. Δύσκολη κατηγορία.
«Η Γέρα. Δύσκολη κατηγορία και άτυχη ομάδα, δυστυχώς έπεσε σε μια κατηγορία που να φανταστείς πέφτουν οι μισές ομάδες».
– Οι περισσότερες ομάδες που ανεβαίνουν στη Γ΄ εθνική στο μπάσκετ πέφτουν. Σε τρώει αυτή η κατηγορία, αν δεν έχεις τα κατάλληλα μέσα.
«Δεν ξέρω τι εννοείς τα κατάλληλα μέσα, αλλά πέφτουν πολλές ομάδες».
– Η εμπειρία σου από τα παιδιά της Μυτιλήνης που αγωνίστηκαν στη Γ ΄εθνική ήταν διαφορετική; Είχαν άλλη νοοτροπία;
«Στη Γ΄ εθνική παίζουν πολλοί παίκτες και είναι πολλοί όμιλοι. Οι διαφορές είναι μικρές. Υπάρχουν και παίκτες που ξεχωρίζουν, υπάρχουν παίκτες και από την ερασιτεχνική κατηγορία που φαντάζομαι ότι μπορούν να σταθούν στη Γ΄ εθνική, απλά κάποιοι που ζουν από το μπάσκετ δείχνουν και μία σοβαρότητα στο όλο θέμα γιατί είναι η δουλειά τους. Δεν έκαναν κάτι άλλο. Στο θέμα νοοτροπίας ήταν καλύτερα από αυτούς που είχαν τη δουλειά τους και έπαιζαν και μπάσκετ».
– Το θέμα νοοτροπίας πάντως το κρατάω για μετά. Πάμε στον Ιόνιο. Εσένα πως σου έγινε η πρόταση για τον Ιόνιο; Αποτέλεσε μεγάλη έκπληξη το όνομά σου.
«Ουσιαστικά την τελευταία στιγμή συμφωνήσαμε με τον κ. Αραχλιώτη. Υπήρχαν κάποιες συζητήσεις από τη δεύτερη εβδομάδα του Πάσχα, οι οποίες ήταν περισσότερο διερευνητικές. Υπήρχε μια επαφή από μακριά και ουσιαστικά όταν γύρισα εδώ συμφωνήσαμε».
– Ξέρεις τι μου κάνει εντύπωση; Επειδή γνωρίζεις τα του νησιού, δεν φοβήθηκες ότι θα μπεις σε μια διαδικασία να ανατρέψεις ίσως κάποια πράγματα που υπάρχουν. Γιατί φαντάζομαι δεν θα ακολουθήσεις την περπατημένη και τις ισχύουσες προπονητικά απόψεις.
«Έτσι είναι ακριβώς και να σου πω την αλήθεια, το συγκεκριμένο θέμα δεν με αγγίζει καθόλου και δε με ενδιαφέρει γιατί έχω άλλες απόψεις αλλά δεν είναι και δική μου η ομάδα να κάνω εγώ τον πρόεδρο. Προφανώς για να συμφωνήσουν μαζί μου θα τους άρεσαν αυτά που τους είπα και ο τρόπος που σκέφτομαι».
– Στο ρόστερ είναι παιδιά που τα ξέρεις, πως θα είναι ο Ιόνιος φέτος;
«Θα είναι όσα παιδιά ήταν πέρυσι συν κάποιους καινούργιους παίκτες που αποκτήσαμε, τον Μάριο Θεόδοτο, τον Κωνσταντίνο Ίσσαρη, τον Στέργιο Γεωργέλη, ένα παιδί που έκανε πέρυσι προπονήσεις με την ομάδα από την Πρέβεζα. Με ενημέρωσαν ότι ο Θοδωρής Κοντογιώργης θα παίξει κι αυτός και σκοπός μου είναι να ενεργοποιήσω και τα παιδιά που για δικούς τους λόγους είχαν σταματήσει στην αρχή ή στην μέση της χρονιάς από την ομάδα. Έχω επικοινωνία με όλα τα παιδιά και να σου πω την αλήθεια, βλέπω ένα μεγάλο κύμα συσπείρωσης και αυτό είναι θετικό γιατί θεωρώ ότι είναι μια ομάδα με πολύ ταλέντο με αυτούς τους παίκτες που έχει. Επομένως θα είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία να δουλέψω μαζί τους».
– Πρέπει να σου πω, γιατί το ξέρω καλά, ότι πολλά παιδιά έμειναν στην ομάδα μόλις άκουσαν το όνομά σου. Ακόμη και παίκτες που δεν σε ήξεραν, όταν έμαθαν ότι θα είσαι εσύ ήταν πιο ανεκτικοί στο να έρθουν.
«Ναι ναι, αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό και εμένα μου δίνει κίνητρο, τουλάχιστον να μην τους απογοητεύσω. Γιατί να ξέρεις ότι το άλφα και το ωμέγα σε μια ομάδα είναι οι παίκτες».
– Θα είναι δύσκολο το πρωτάθλημα φέτος, υπάρχουν ομάδες με υψηλούς στόχους;
«Αυτό είναι το θετικό γιατί θα δώσει κίνητρο σε εμάς να είμαστε καλύτεροι από παιχνίδι σε παιχνίδι».
Ο Μάριος Θεόδοτος θα φορά τη φανέλα του Ιονίου τη νέα αγωνιστική περίοδο
– Ο Ιόνιος φέτος με έναν νέο προπονητή και παίκτες που φαίνεται να έχουν όρεξη, τι στόχο μπορεί να έχει, δεδομένου ότι υπάρχουν ομάδες που έχουν ενισχυθεί κατά πολύ και έχουν σαν στόχο την άνοδο;
«Εμείς πρώτα από όλα θέλουμε να είμαστε υγιείς. Είναι πολύ βασικό. Από εκεί και πέρα όταν με το καλό ξεκινήσουμε, θα δούμε πως τα παιδιά μπορούν να ανταποκριθούν στις μπασκετικές υποχρεώσεις γιατί όπως ξέρεις δουλεύουν, και από εκεί και πέρα θα βάλουμε τους στόχους. Να παίξουμε καλά και να πάμε όσο καλύτερα γίνεται».
– Μου έκανε εντύπωση που είπες ότι θα δείτε τι μπορεί να δώσει ο καθένας. Είναι πολύ σημαντικό να παίρνεις αυτό που μπορεί να σου δώσει ο παίκτης γιατί δεν μπορούν να δώσουν όλοι το ίδιο. Επειδή οι προπονητές Κερκυραίους που νόμιζαν ότι είναι στο ΝΒΑ και ήθελαν να αφήσουν κάτι πίσω τους πίεζαν πολύ τους παίκτες, κάποιοι ήθελαν να τα παρατήσουν. Χαίρομαι γι αυτό που είπες.
«Ασφαλώς. Όπως σου είπα είναι παιδιά με ταλέντο και όταν βρέθηκα πρώτη φορά μαζί τους, από αυτά που είχα ακούσει και από αυτά που διαπίστωσα βρήκα μια ομάδα που είχε τσακισμένη ψυχολογία. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να διορθώσουμε είναι αυτό. Από εκεί και πέρα, θεωρώ ότι ο προπονητής πρέπει και έχει να μάθει πολλά από τους παίκτες του. Δεν μπορεί να τα ξέρει αυτός όλα. Πάνω σε αυτό πλαίσιο είναι η δική μου φιλοσοφία. Μου αρέσει να μαθαίνουν, να βλέπω τι κάνουν και να τα βάλουμε κάτω να δούμε τι μπορεί να κάνει ο καθένας καλύτερα. Βέβαια στα πλαίσια του ότι είμαστε ομάδα».
– Εσύ έχεις το ελεύθερο από την διοίκηση να την κοουτσάρεις όπως θέλεις δίχως πιέσεις για το ποιους θα χρησιμοποιήσεις και ποιους θα αφήσεις έξω;
«Δεν έχω καμία πίεση και δεν θα καθίσω να μπω σε τέτοιες συζητήσεις με κανέναν. Θεωρώ ότι θα έχουμε μια πολύ καλή συνεργασία με τον κ. Αραχλιώτη και δεν θα κοντραριστούμε».
– Πάμε στο «ανοιχτά μυαλά» που είπαμε λίγο πριν, υπάρχει λανθασμένη νοοτροπία στους παράγοντες του νησιού αναφορικά με το μπάσκετ; Έχει να κάνει με το γεγονός ότι παραμένουν οι ίδιοι και οι ίδιοι άνθρωποι στο μπάσκετ;
«Εγώ δεν θα κρίνω την ανεπάρκεια ή όχι των παραγόντων, αυτό κρίνεται καθημερινά από αυτά που κάνουν. Εγώ θέλω να κάνω κάποιες παρατηρήσεις και ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματα του. Θεωρώ λυπηρό το γεγονός ότι η Κέρκυρα δεν έχει μια ομάδα μπάσκετ στην εθνική κατηγορία. Δεν είναι δυνατόν να έχει η Ρόδος, να έχει το Ρέθυμνο που είναι μικρότερο από την Κέρκυρα σα νομός, να έχει η Σάμος, η Μυτιλήνη και να μην έχουμε εμείς. Δεν είναι δυνατόν να έχει η Λευκάδα και να μην έχουμε εμείς. Είναι πολλά τα παραδείγματα. Αυτό πρέπει να δούμε και που οφείλεται γιατί δεν είναι μόνο θέμα χρημάτων, είναι και προγραμματισμού και οργάνωσης».
– Πιστεύεις ότι οι παράγοντες στην Κέρκυρα θέλουν μια ομάδα μπάσκετ στην Γ’ εθνική;
«Θα σου πω. Σε όλες τις ομάδες αυτοί που πρέπει να φαίνονται κυρίως είναι οι παίκτες, μετά είναι οι προπονητές και τελευταίοι οι παράγοντες. Αυτοί που τρέχουν την ομάδα δηλαδή εκτός γηπέδου. Εάν δεις τους οργανωμένους συλλόγους, σε οποιοδήποτε επίπεδο κι αν παίζουν, δεν ακούς τους παράγοντες να μπαίνουν μπροστά. Οι παίκτες είναι αυτοί που φαίνονται. Εδώ υπάρχει μια νοοτροπία θεωρώ, ότι ο παράγοντας είναι αυτός που πιάνει μια καρέκλα, να λέει ότι είναι στην τάδε ομάδα, να φορέσει ένα Bluetooth και να τρέχει στα καφενεία για να λαϊκίσουμε».
– (Γέλια) Έχεις απόλυτο δίκιο.
«Μπράβο. Δεν θεωρώ ότι έτσι θα πάμε μπροστά ή θα αλλάξει κάτι, αυτή η νοοτροπία πρέπει να σταματήσει. Πρέπει να δώσουμε βάρος σε άλλα πράγματα. Εάν τώρα θέλεις να το πάρουμε αλλιώς και να πούμε ότι δε φταίνε οι παράγοντες, φταίνε οι Κερκυραίοι προπονητές. Έχω κάποια ερωτήματα εδώ. Παρατηρείται στην Κέρκυρα μια ξενομανία με τους προπονητές. Δηλαδή εμφανίζεται κάποιος προπονητής στο λιμάνι, ο οποίος διορίστηκε στην Κέρκυρα και πέφτουν επάνω του οι παράγοντες και του τάζουν λαγούς με πετραχήλια, χωρίς να ξέρουν όμως ποιος είναι αυτός και τι κάνει. Και δεν υπάρχει και μια δικαιολογία στο ότι από πού προκύπτει ότι αυτός είναι καλύτερος από αυτόν που είναι στην Κέρκυρα. Γιατί αν είναι καλύτερος, τότε αυτός που είναι στην Κέρκυρα, μην του δώσετε τη δυνατότητα να δουλέψει».
– Ξέρεις τι γίνεται με τους ξένους προπονητές που ανέφερες; Να σου περιστατικό που μου έχει πει ένας τέτοιος προπονητής. Μέσα σε μία εβδομάδα τον έχουν τραπεζώσει και του έχουν πει ότι θα πρέπει να προσέχεις αυτόν κι αυτόν τον παίκτη και να βάζεις αυτούς να αγωνίζονται.
«Να σου πω, εγώ δεν θεωρώ λάθος το γεγονός ότι τραπεζώνουν κάποιον γιατί μπορεί να έχει έρθει με τα πόδια ο άνθρωπος και να πεινάει. Να κάτσει να φάει. Η ερώτησή μου είναι από πού κι ως που αυτός ο άνθρωπος προέκυψε καλύτερος από αυτόν που έχετε εδώ;».
– Οι παράγοντες θέλουν να φανούν. Και μην ξεχνάς ότι ένα προπονητής που δεν ζει στην Κέρκυρα, είναι πιο εύκολο να του μεταδώσουν οτιδήποτε θέλουν και όπως το θέλουν.
«Τον διαλέγεις και τον επιλέγεις με λάθος κριτήρια, άρα το ερώτημα είναι ποιος από αυτούς τους προπονητές που ήρθαν εδώ έβαλε μια ομάδα σε μια εθνική κατηγορία;».
Νέος προπονητής της ομάδας μπάσκετ του Ιονίου ο Αντώνης Δούκας
– Να σου απαντήσω εγώ; Κανένας.
«Επομένως είμαστε σε ένα φαύλο κύκλο, για τους μεν φταίνε οι δε και για τους δε οι μεν. Αυτό διατυμπανίζουμε όλοι ότι πρέπει κάποια στιγμή να τελειώσει. Δεν ξέρω το πώς και δεν είμαι εγώ ο αρμόδιος να το κάνω».
– Καλούς προπονητές πάντως έχουμε αλλά παίζουν άλλα πράγματα ρόλο. Έχουμε ταυτίσει προπονητές στο νησί με συγκεκριμένες ενέργειες και ανθρώπους.
«Άρα δεν είναι συνειδητοποιημένοι που σημαίνει πάμε να πάρουμε τα λεφτά κι ας κάνουμε ότι μας λένε αυτοί».
– Ακριβώς.
«Δεν βγάζει αποτέλεσμα αυτό το πράγμα».
– Θέλω να πάμε στο θέμα συνεργασίας που αναφέραμε πιο πάνω για το γεγονός ότι έπρεπε να ανέβει κάποια ομάδα και οι υπόλοιπες να συνεργαστούν. Εδώ στο νησί που έχουμε 3 ομάδες, πιστεύεις ότι συνεργάζονται;
«Όχι δεν συνεργάζονται. Εάν υπήρχε μια συνεργασία σε οποιοδήποτε επίπεδο θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως εξής: Να υπάρχει μία σε εθνική κατηγορία και οι άλλες να είναι από κάτω συγκοινωνούντα δοχεία και κίνητρο».
– Ναι αλλά το θέμα εδώ είναι ποια ομάδα θα είναι από κάτω;
«Δεν γίνεται μια ομάδα να κοιτάζει να βγάλει τα μάτια μιας άλλης ή να τη διαλύσει με σκοπό να είναι όλες στην Α1 ΕΣΚΑΒΔΕ. Γιατί αυτός είναι ο σκοπός εδώ. Η Μυτιλήνη έχει 12 ομάδες μπασκετικές και μόνο ένα γήπεδο. Με χαντμπωλ, βόλεϊ και άλλα».
– Και πως τα καταφέρνουν;
«Δεν σκοτώνονται. Η καθεμιά έχει το ρόλο της. Αυτή που είναι καλύτερα οργανωμένη πηγαίνει στα μπαράζ. Δεν είναι τόσο τραγικό να ανέβεις, είναι θέμα οργάνωσης δεν είναι θέμα μπάτζετ. Γιατί όταν μια ομάδα τρέχει όλα τα τμήματά της από Ακαδημίες μέχρι το αντρικό και πληρώνει 6 – 7 προπονητές. Αυτό το τεράστιο ποσό που βγαίνει με μια σωστή διαχείριση και με κάποιους χορηγούς, ίσως βρεις και άλλους πόρους που θα σε βοηθήσουν».
– Η απάντησή σου στην χρόνια ερώτηση, γιατί δε μαζεύονται οι καλύτεροι παίκτες και προπονητές σε μία ομάδα αξιόλογη και ανταγωνιστική, ποια είναι;
«Καταρχάς για να γίνει μια τέτοια κίνηση πρέπει να βγει ένας μπροστά. Και θα σου φέρω σαν παράδειγμα τον ΑΟ Κέρκυρα. Βγήκε ένας μπροστά και η ομάδα έφτασε στην Α’ εθνική. Θα πρέπει λοιπόν να βγει ένας και να συσπειρώσει ότι αξιόλογο από παίκτες και προπονητές και παράγοντες δίπλα του. Το να υπάρχουν 500 γνώμες, έχει σαν αποτέλεσμα να υπάρχουν και 500 διχογνωμίες. Δεν θα βγει άκρη γιατί οι παράγοντες βλέπουν τους προπονητές ως αυτούς που θα τους κάνουν αυτό που έχουν αυτοί στο κεφάλι τους, οι προπονητές, φαντάζομαι κάποιοι, βλέπουν τους παράγοντες και το τα παιδιά σαν πορτοφόλια και αυτό δεν οδηγεί πουθενά».
– Πες ότι μαζεύονται οι καλύτεροι σε μία ομάδα. Μπορούν να συνεργαστούν;
«Δεν ξέρω αν μπορούν να συνεργαστούν, ξέρω όμως ότι αξίζει να προσπαθήσουν. Απλά θα πρέπει να συντονιστούν από έναν».
– Άντε βρες τον αυτόν τον ένα…
«Αυτό είναι ένα άλλο καπέλο».
– Τελευταία ερώτηση. Η νοοτροπία του νησιού είναι τόσο κακή όσο την βλέπουν όλοι; Μπασκετικά για όλα αυτά που αναφέραμε πριν.
«Η νοοτροπία θεωρώ ότι δεν είναι σωστή και αυτό το δείχνουν τα αποτελέσματα. Η νοοτροπία είναι κάτι το οποίο χτίζεται, δεν είναι κάτι που γεννιέσαι με αυτό. Θεωρώ ότι είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει και πρέπει κάποιοι άνθρωποι να μάθουν ότι στις ομάδες υπάρχει το εμείς και μετά το εγώ. Από όλες τις πλευρές και του παίκτη και του προπονητή αλλά και του παράγοντα. Αυτό το ΕΓΩ δημιουργεί υποχρεώσεις».
– Έχεις να ακούσεις φέτος από την κερκίδα απίστευτα πράγματα και πρέπει να είσαι προετοιμασμένος.
«Να σου πω κάτι; Ο κόσμος γι αυτό πηγαίνει και στα γήπεδα. Κάποιες στιγμές στη ζωή μου που ήμουν μικρότερος τα έκανα κι εγώ αυτά. Κι αν υπάρχει κριτική και είναι καλοπροαίρετη να τη δεχτώ και να την ακούσω και να αλλάξω αν κάτι κάνω λάθος».
Ακούτε καθημερινά την Ματούλα Ανδριώτη 9 – 11 το πρωί
